🕒 Χρόνος ανάγνωσης 2 λεπτά
Μετά από συνάντηση του κυρίου Βλαστού (Δ.Σ. ΕΤΑΔ Α.Ε.) παρουσία του κυρίου Κεδίκογλου, με τους συλλόγους ξενοδόχων, ενοικιαζομένων και τον εμπόρων είχε προταθεί η αξιοποίηση της παλιάς μελέτης, για αποκατάσταση του υδροθεραπευτηρίου "Αγ. Ανάργυροι" που είχε κατασκευασθεί περί τα 1920.
Θεωρείτε έργο του Τσίλερ, αν και σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες το έργο δεν το επέβλεψε ποτέ ο ίδιος ο Τσίλερ αλλά μηχανικοί που σχετίζονταν με την δική του τεχνοτροπία, πιθανόν μαθητευόμενοι του από το πολυτεχνείο, που είχε διατελέσει καθηγητής. Πράγμα που ενισχύει και το γεγονός ότι δεν αναφέρεται ανάμεσα στα έργα του, στην βιογραφία του. Αλλά και το γεγονός ότι ο Τσίλερ απεβίωσε το 1923.
Μετά από εκτενές ρεπορτάζ βρήκα αυτήν εδώ τη φωτογραφία - καρτ ποσταλ, στο αρχείο του ΕΛΙΑ ( ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ)
Όπου χρονολογείται από το 1920 και δείχνει την αρχική όψη του κτηρίου, με τα χαρακτηριστικά αγάλματα, στην πρόσοψη του κτηρίου και το μαρμάρινο κιγκλίδωμα, που αποδεικνύει την προέλευση της αρχιτεκτονικής του από τον Τσίλερ. Καθώς φυσικά και τους κυκλικούς στύλους στην είσοδο.
Η μελέτη λοιπόν που είχε συνταχθεί, για την αποκατάσταση του κτηρίου θα σταλεί προς επικαιροποίηση, όπως αναφέρει με ανακοίνωση του, στην προσωπική του σελίδα ο κύριος Κεδίκογλου Σίμος, στις απαραίτητες τεχνικές υπηρεσίες και θα γίνει μια προσπάθεια, ένας αγώνας δρόμου, για να ενταχθεί το έργο στο νέο ΕΣΠΑ που ξεκινά το επόμενο έτος (2021-2027).
Το τελευταίο διάστημα έχει σχεδόν καταρρεύσει η οροφή του κτηρίου και αυτός, είναι ένας βασικός λόγος για να γίνει η αποκατάσταση άμεσα, καθώς υπάρχει σοβαρή πιθανότητα, να κινδυνεύσει η συνολική στατικότητα του κτηρίου.
Εγώ εύχομαι η αποκατάσταση να μην είναι πρόχειρη, αλλά να επανέλθει το κτήριο στην αρχική του μορφή και να αποκατασταθεί πλήρως. Καθιστώντας το λειτουργικό ως υδροθεραπευτήριο, μετατρεπόμενο ίσως και σε "ζωντανό" μουσείο, όπου θα μπορεί επιπλέον να στεγάσει τα αρχαιολογικά ευρήματα που τώρα βρίσκονται πρόχειρα, στο νέο κτήριο του υδροθεραπευτηρίου της Αιδηψού (με μέρος αυτών να έχει μεταφερθεί στο μουσείο της Χαλκίδας) και να γίνει ακόμα και ένα μουσείο ζωντανής επίδειξης, με διαδραστικά στοιχεία σε επισκέπτες που θα θελήσουν να δουν πως πραγματοποιούταν οι λούσεις έναν αιώνα πριν.
Όπως και να έχει, ένα έργο τέτοιας ανεκτίμητης αξίας και εμβέλειας θα αναθερμάνει το τουριστικό προϊόν της Αιδηψού και είναι σίγουρα προς τη σωστή κατεύθυνση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου